قرآن عثمان طه

Sooreh القارعة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ الْقارِعَةُ

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ آن واقعه كوبنده‌


مَا الْقارِعَةُ

2

چيست آن واقعه كوبنده‌


وَ ما أَدْراكَ مَا الْقارِعَةُ

3

چه چيز تو را دانا كرد كه آن كوبنده چيست‌


يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَراشِ الْمَبْثُوثِ

4

ياد كن روزى را كه مردم مانند ملخهاى پراكنده شوند


وَ تَكُونُ الْجِبالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ

5

و كوه‌ها مانند پشم رنگارنگ حلاجى شده گردند


فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُهُ

6

اما هر كه ميزانهايش سنگين باشد


فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ

7

او در زندگى خوشايند است‌


وَ أَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوازِينُهُ

8

و اما هر كه ميزانهايش سبك باشد


فَأُمُّهُ هاوِيَةٌ

9

مسكن او هاويه است‌


وَ ما أَدْراكَ ما هِيَهْ

10

چه مى‌دانى هاويه چيست؟


نارٌ حامِيَةٌ

11

آتش است به شدت با حرارت‌


قاری
ترجمه گویا
انصاریان